Украина разгромит Россию в тотальной войне

Opublikowano na 21 czerwca 2015 by zenobiusz

 

Одним из сценариев дальнейшего развития отношений Украины и России в связи с «российской агрессией» на Донбассе является сценарий «тотальной войны».

Об этом в статье пишет Владимир Горбулин, советник президента Украины, директор Национального института стратегических исследований при президенте Украины, доктор технических наук, профессор, академик НАН Украины.

По мнению автора, такой сценарий возможен при условии принятия российским руководством решения о начале открытой вооруженной агрессии с целью получения сухопутного коридора в Крым или беспрепятственного доступа к своему военному контингенту в Приднестровье.

В этом случае Украина окажется лишена выбора возможностей урегулирования конфликта на Донбассе, а будет вынуждена защищать свою независимость, используя все имеющиеся в наличии ресурсы.

«Развитие событий по такому сценарию будет означать для Украины полную милитаризацию общества; экономическую, политическую, культурно-идеологическую и пропагандистскую мобилизацию; введение военного положения; максимальную опору на собственные силы, что обусловлено неизбежной международной изоляцией, как минимум, на первых этапах тотальной войны и соответствующим сокращением поступления внешних ресурсов; ориентацию на бескомпромиссное уничтожение врага; нанесение ударов по объектам критической инфраструктуры противника; активную партизанско-диверсионную деятельность; отказ или сведение до минимума дипломатического и внешнеэкономического взаимодействия с вражеским государством и его сателлитами; полное подчинение дипломатии Вооруженным силам и военной пропаганде», — уверен Горбулин.

При этом, уверен автор, Украина имеет шансы на победу в тотальной войне, поскольку противостоит ей государство с ограниченными технологическими и финансовыми ресурсами; низким «запасом прочности» политической системы; населением, которому присуща негативная демографическая динамика и неспособность противостоять агрессивным национальным меньшинствам; «недомодернизованной» армией.

Горбулин считает, что сопротивление Украинского народа российской агрессии рано или поздно вернет ему расположение ведущих государств мира, а также углубит международную изоляцию РФ. Кроме того, свою деморализующую и демотивирующую роль сыграют боевые действия на территории самой России, которые неизбежно возникнут в условиях тотальной войны.

«В случае поражения России в такой войне будет окончательно решен вопрос принадлежности Донбасса и Крыма, Украина навсегда избавится от существующей „пятой колонны“ откровенных сторонников „русского мира“, получит собственный „героический эпос“ как почву для патриотического воспитания будущих поколений. Большинство вопросов украинско-российских отношений будет решено окончательно, и исторические пути обоих народов разойдутся навсегда, а уровень антагонизма достигнет самых высоких показателей. Даже в случае захвата российской армией части украинской территории война не закончится — продолжится партизанское движение и диверсионная деятельность против оккупантов. Согласно такому сценарию, неотвратимо вмешательство в конфликт Запада в той или иной форме, введение новых, жестоких санкций против РФ, полная политическая изоляция российского руководства, возможно, исключение России из Совета Безопасности ООН и других международных организаций. С другой стороны, ценой победы станут разрушенная инфраструктура и экономический потенциал Украины, многочисленные жертвы среди военных и гражданских», — пишет автор.

Горбулин отмечает, что для Украины тотальная война является исключительно оборонительной. Она не обязательно приводит к массовым жертвам; как раз наоборот, готовность к такой войне будет существенно сдерживать агрессора страхом перед значительными потерями и угрозой переноса боевых действий на его территорию. Девиз оборонительной войны формулируется так: «тотально мобилизоваться, чтобы выжить», цель — «полностью отбросить превосходящие силы агрессора на его собственную территорию путем нанесения ему максимальных демотивирующих потерь».

Этот сценарий, по мнению Горбулина, — наиболее героический и жертвенный, хотя и наименее вероятный. Желание воевать в целом отсутствует как у украинского, так и у русского народа — никто не хочет терять преимущества мирной современной жизни ради прихотей горстки политических авантюристов, считает советник президента Украины.

«В целом, сценарий тотальной войны ориентирован для Украины на победу и сохранение территориальной целостности. История знает немало примеров успешных вязких полупартизанских войн государств малых и средних против государств больших и гораздо более мощных. Однако этот сценарий может принести не только победу, но и значительные потери для страны. Но в любом случае такой сценарий не является целью Украины. Государство будет вынуждено ему следовать только в случае полномасштабного открытого нападения со стороны России», — констатирует автор.

Всего Горбулин выделил пять базовых сценариев развития событий на Донбассе и украино-российских отношений в связи с этим, причем три из них радикальные, два — промежуточные компромиссные.

Первый радикальный сценарий — сценарий «тотальной войны», который возможен при условии принятия российским руководством решения о начале открытой вооруженной агрессии с целью получения сухопутного коридора в Крым или беспрепятственного доступа к своему военному контингенту в Приднестровье.

Второй радикальный сценарий — сценарий «отсечения» или «стены», предусматривает окончательный отказ Украины от оккупированных территорий и полный разрыв с ними.

Третий радикальный сценарий — сценарий «сателлитности», предусматривает поиск способов сепаратного мира с Россией на выгодных для нее условиях, пренебрежение интересами западных партнеров, признание автономии Донбасса, отказ от возвращения Крыма.

Четвертый сценарий — сценарий «замораживания», заключается в «замораживании» конфликта по образцу Приднестровья, Абхазии, Южной Осетии.

Пятый сценарий — сценарий «ни войны, ни мира» или «ограниченной войны и перманентных переговоров».

Следите за последними событиями в нашей Twitter-трансляции.

Наша группа в Facebook.

Источник публикации

Ten wpis został opublikowany w kategorii Uncategorized. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

27 odpowiedzi na „Украина разгромит Россию в тотальной войне”

  2. zenobiusz pisze:
    21 czerwca 2015 o 21:50

    Polubienie

  3. zenobiusz pisze:
    21 czerwca 2015 o 21:56

    Polubienie

  4. zenobiusz pisze:
    21 czerwca 2015 o 22:18

    „A ponieważ byłeś miłym Bogu, przypadło na cię to doświadczenie”. (Tb 12, 13)

    http://www.fronda.pl/blogi/okruchy-przede-wszystkim-z-bochenka-slowa-bozego/a-poniewaz-byles-milym-bogu-przypadlo-na-cie-to-doswiadczenie-tb-12-13,42802.html
    „A ponieważ byłeś miłym Bogu, przypadło na cię to doświadczenie”. (Tb 12, 13). To zdanie pochodzi z czytania mszalnego ostatniej soboty (6. czerwca, dziewiąty tydzień zwykły, rok I). To tłumaczenie oparte jest na Wulgacie. Natomiast tłumaczenie Biblii Tysiąclecia jest trochę inne: „A kiedy nie wahałeś się wstawać i opuszczać swojego posiłku, i iść, i grzebać umarłego, ja zostałem posłany, aby cię wypróbować”. (Tb 12:13 BT). Przy tych różnicach jedno jest wspólne: Tobiasz został poddany próbie nie dlatego, że postępował źle i był grzesznikiem, ale dokładnie odwrotnie – z powodu jego pobożności, bo dla wypełniania Prawa był gotów narazić swoje życie. Mówiąc inaczej: Tobiasz został doświadczony przez Pana Boga, bo był miły w Jego oczach.

    To wydaje się nam dziwne, ale myśli Pana Boga są inne niż nasze. Księga Tobiasza nie jest tu wyjątkiem na tle Pisma św.:

    „Synu, jeżeli masz zamiar służyć Panu, przygotuj swą duszę na doświadczenie!” (Syr 2:1 BT).

    „Szymonie, Szymonie, oto szatan domagał się, żeby was przesiać jak pszenicę” (Łk 22:31 BT).

    „I wszystkich, którzy chcą żyć zbożnie w Chrystusie Jezusie, spotkają prześladowania”. (2 Tm 3:12 BT).

    „(…) przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego”. (Dz 14:22 BT).

    Może najbardziej znanym przykładem takiego postępowania Pana Boga jest los Hioba. Był to człowiek pobożny i miły Bogu. Na zgromadzeniu „synów Bożych” (Hi 1, 6; 2, 1) Pan Bóg chwali się nim przed aniołami. Wtedy obecny na tym zgromadzeniu szatan zabiera głos i mówi, że dzieje się tak dlatego, że Hiob cieszy się szczególną ochroną Pana Boga. Gdyby został jej pozbawiony, to skończy się jego pobożność, więcej – będzie otwarcie Mu złorzeczył. Pan Bóg pozwala szatanowi, aby Jego wiernego czciciela poddał próbie. Oznacza to, że adwersarz Boga otrzymuje pewną władzę nad bogobojnym Hiobem, jednak ograniczoną Bożym postanowieniem: dotąd, ale nie dalej. Dlaczego Pan Bóg pozwala szatanowi wypróbować Hioba? Aby sprawdzić czystość Jego wiary w Boga, przede wszystkim w Jego dobroć. Hiob traci wszystkie swoje dzieci i całą swoją wielką majętność. W końcu traci zdrowie. „Szatan obsypał Hioba trądem złośliwym od palca stopy aż do wierzchu głowy” (2, 7). Hiob cierpi niewymownie fizycznie i moralnie. Zostaje mu tylko żona, ale ta nie jest dla niego źródłem pociechy, ale dodatkową próbą: „Jeszcze trwasz mocno w swej prawości? Złorzecz Bogu i umieraj” (2, 9). Znamienna jest odpowiedź jej męża: „Mówisz jak kobieta szalona. Dobro przyjęliśmy z ręki Boga. Czemu zła przyjąć nie możemy?” (2, 10). Ale nie sama żona, bo także jego przyjaciele przyczyniają się do powiększenia jego cierpień. Chociaż przychodzą go pocieszyć, i na początku byli wstrząśnięci ogromem jego bólu, to po oswojeniu się z tym przemawiają do niego, ale ich mowy są oskarżeniem Hioba: skoro cierpi, to znaczy, że zgrzeszył.

    Wiemy, że ten swoisty zakład Boga z Jego adwersarzem zakończył się zwycięstwem Pana. Hiob z próby wyszedł zwycięsko. Pan Bóg na nowo obdarzył go dziećmi, z nawiązką zwrócił mu utracony majątek oraz przedłużył jego życie. Historia kończy się happy endem. W tym szczęśliwym zakończeniu Księgi Hioba pojawia się bardzo interesujące zdanie, które podobnie jak to tytułowe, również było częścią czytania ostatniej soboty, tyle że nie Liturgii mszalnej, ale Liturgii godzin. Cytuję je tutaj z zaznaczeniem tłustym drukiem uzasadnienia wywyższenia Hioba: „I Pan przywrócił Hioba do dawnego stanu, gdyż modlił się on za swych przyjaciół. Pan oddał mu całą majętność w dwójnasób”. (Hi 42:10 BT).

    Hiob wyszedł z próby zwycięsko, gdyż cierpiąc nie tylko nie zwątpił w dobroć Pana Boga, ale jeszcze modlił się za swoich przyjaciół. I właśnie ta modlitwa za tych, którzy stają się przyczyną cierpień, zdaje się być probierzem wierności Bogu. Hiob jest typem Chrystusa, który na krzyżu modlił się: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23, 34).

    Placyd Koń
    Franciszkanin
    Beta Cze 8, 2015, 12:56 po południu
    „1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
    i nie dosięgnie ich męka.
    2 Zdało się oczom głupich, że pomarli,
    zejście ich poczytano za nieszczęście
    3 i odejście od nas za unicestwienie,
    a oni trwają w pokoju.
    4 Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni,
    nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
    5 Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich,
    Bóg ich bowiem doświadczył
    i znalazł ich godnymi siebie.
    6 Doświadczył ich jak złoto w tyglu
    i przyjął ich jak całopalną ofiarę.
    7 W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją
    i rozbiegną się jak iskry po ściernisku.
    8 Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami,
    a Pan królować będzie nad nimi na wieki.
    9 Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę,
    wierni w miłości będą przy Nim trwali:
    łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.” Mdr 3,1-9

    „Synu mój, nie lekceważ karania Pana,
    nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza.
    6 Bo kogo miłuje Pan, tego karze,
    chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje.
    7 Trwajcież w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił? 8 Jeśli jesteście bez karania, którego uczestnikami stali się wszyscy, nie jesteście synami, ale dziećmi nieprawymi. 9 Zresztą, jeśliśmy cenili i szanowali ojców naszych według ciała, mimo że nas karcili, czyż nie bardziej winniśmy posłuszeństwo Ojcu dusz, a żyć będziemy? 10 Tamci karcili nas według swej woli na czas znikomych dni. Ten zaś czyni to dla naszego dobra, aby nas uczynić uczestnikami swojej świętości. 11 Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości. ” Hbr 12, 5-11

    Dzięki krzyżowi jesteśmy święci.
    (Dzięki Krzyżowi Chrystusa i naszemu codziennemu, przyjmowanemu z wiarą, nadzieją i miłością.)

    Dziękuję , Ojcze Placydzie

    Polubienie

  6. zenobiusz pisze:
    21 czerwca 2015 o 23:21

    Polubienie

  8. zenobiusz pisze:
    21 czerwca 2015 o 23:24

    https://twitter.com/olarhat/status/612744144386134016

    Polubienie

  9. zenobiusz pisze:
    21 czerwca 2015 o 23:26

    Polubienie

  10. zenobiusz pisze:
    21 czerwca 2015 o 23:39

    Polubienie

  11. zenobiusz pisze:
    21 czerwca 2015 o 23:50

    Polubienie

  12. zenobiusz pisze:
    22 czerwca 2015 o 06:31

    Polubienie

  14. zenobiusz pisze:
    22 czerwca 2015 o 08:42

    Polubienie

  17. zenobiusz pisze:
    22 czerwca 2015 o 13:15

    Polubienie

  22. zenobiusz pisze:
    23 czerwca 2015 o 08:39

    Polubienie

  23. zenobiusz pisze:
    23 czerwca 2015 o 09:30

    Polubienie

  24. zenobiusz pisze:
    23 czerwca 2015 o 09:33

    Polubienie

  25. zenobiusz pisze:
    23 czerwca 2015 o 10:21

    Polubienie

Możliwość komentowania jest wyłączona.